Holendrzy dotarli do punktu, w którym nie da się pomylić ich z nikim innym – niezależnie, czy chodzi o metal symfoniczny, czy generalnie metal jako taki. Skąd ta skuteczność w działaniach? Odpowiedź jest prosta: chodzi o konsekwencję i rozwijanie rzemiosła. Epica gra, nomen omen, epicko do bólu. Dostarczają wręcz filmowy patos, generowany za sprawą licznych orkiestracji, chórów oraz bombastycznych aranżacji, a przede wszystkim emocji sączących się z utworów. Do tego dochodzi także dynamiczny powermetalowy sznyt, okazjonalne puszczanie oka w stronę ekstremy, a nawet progresywne zapędy w kontekście wszechstronności stylistycznej. Nie zapominajmy też o Simone Simons, której potężny głos od początku nadaje muzyce jeszcze większej gracji.

Epica - Summer Folks. Warszawa Progresja, Knock Out Productions, fot. Andrzej Wasilkiewicz/kaziq.com